Nyasar Rumah Sakit amarga Facebook
Ing salah sawijining dina. Sak rampunge pelajaran Basa,
Jawa wektu istirahat Adel Angganie, Fahri, lan Adin mlaku menyang kantin
sekolah. Wektu iku lagi udan deres lan juben sekolah rada lunyu. Bocah papat
mau mlaku cepet-cepet amarga bel wes arep muni.
Adin
: “ayo !!!! Cepet wis arep bel..”
Fahri
: “Alon-Alon wae lunyu ki… ndak kepleset
Angganie : “Ho’a,
santé wae lho….. santé wae lho wong bar iki pelajarane Pak Sugeng Kok
Ho’o
ora Del …?
Fahri
: “ E mlaku ndeloke dalan Del ora sinabi Facebookan, mengko kepleset nangis,
Hahaha…
“
Adel tetep ora nanggapi omongan bocah 3 mau, Adel tetep mlaku sinambi
facebookan sak tekane kantin sekolah, bocah telu mau cepet-cepet tuku panganan
nanging adel isih sibuk facebookan…..
Fahri
: “Wah… Adel ki nek wes Facebookan rak raiso diganggu…!”
Angganie
: “Haiyo..”
Adin
: “ Tinggal Wae yo..”
Adel
: “ Hayo do ngomongke opo ?? Ngomongke Aku to ??”
Fahri
: “ Ealah gi nyadar to ? kowe ki napa we e ?”
Adel
: “Facebokan, Update status cahating karo irvan, lan sak liane..”
Adin
: “ckckckck.. bocah jaman sak iki.. yo lek bali neng kelas”
Adel
: “Wellllah aku rong jajajn …..”
Bocah Telu :
“Sapa akon !!... Nangis….??”
TRINGGGKKK ….!! TRINGGGKKK ….!! TRINGGGKKK ….!!
Adin
: “Akh, Wiss bell .. , yo tinggal wae adel….”
Fahri
: “Ho’o ndak pak sugeng selak mlebu kelas…”
Angganie, Adin : “Yoo…”
Angganie, Adin lan fahri mlaku menyang kelas ninggal adel sik isih sempet
jajan. Sakwise bocah telu kuwi mau melaku saktekane ngarep TU Adel mlayu-mlayu
ning mburine sinambi mangan lan facebookan. Wektu kuwi adel wis di ilingake
menawi aja mangan kalian facebookan, nanging adael tetep mangan, facebookan
sinambi mlaku. sakwise bocah 3 kuwi mau ninggal adel. Tekan tangga ana suara
“Grubyakkkkkk”
Angganie
:Apa kuwi mau sing muni ?
Adin
:Yo paling tibo
Fahri
: Hust ra ngono, nek tenan yo mesake to!!
Angganie
: Coba di tiliki
Banjur bocah telu kuwi mau niliki…
Adin
: “wooooo lhaaa rakk tenan to adel tibo…!! Makane nek dikandhani manut…
Angganie : “wealah, kowe ki din kancane tibo malah di senen seneni tulungi pow piye!!”
Angganie : “wealah, kowe ki din kancane tibo malah di senen seneni tulungi pow piye!!”
Fahri
: “palah eyel-eyelan, ayo !”
Adin & Angganie : “napa ???”
Fahri
: “tulungi lah”
Adel
: aduhhh, lara banget e…
Adin
: makane nek di kandhani yo manut, saiki keno akibate
dewe to…?
Adel
: “iyo-iyo aku insyaf, eh hp ku nengdi e aku mau apep
upload foto je !!”
Fahri
: haduhhh… wis tiba mikirke hape, facebookan, ckckck
Angganie
: weslah tanganmu metu getihe, gawa neng rumah sakit, hpmu ikhlas ke wae…
Fahri
: isih wae guyu, makane nek mangan karo facebookan aja
sinambi mlaku, akibate
laran nyasar rumah sakit to..hpmu yo dadi korban melu tiba…
Adel
: “Yo owes aku ngaku
salah”
Angganie
: “wis ndang di gawa neng rumah sakit
wae..”
Sakwise kuwi bocah papat kuwi mau njikuk hikmahe, tata
cara wong mlaku kuwi menawi ditindakake kanti bener saget nguntungaken diri
kita piyambak lan sing paling penting aja mlaku karo disambi kalo liyane,
misale mangan lan facebookan amarga bias nglarakake awak lan hp bias katut dadi
korbane…
Tidak ada komentar:
Posting Komentar